onvolmaakt mag je wonen
onder het dak van Zijn licht,
je breekbaarheid tonen,
je wáre gezicht.
je geloof diep van binnen
dat door twijfel soms zwicht,
in herhaling bezinnen
schenkt een zuiver gewicht.
slechts leren te kijken
naar wat je níet ziet,
Gods stilte bereiken
in een Woord of een lied.
in stilte gekerfd
op de huid van je ziel,
openbaart als je sterft
een hemels profiel
onvolmaakt wordt volkomen,
volkomen volmaakt,
de zegen zal stromen;
't is God die je raakt.
Dit gedicht is geschreven bij het aanbieden van het beeld "onvolmaakt" aan de Norbertinessenpriorij Sint-Catharinadal Oosterhout op zondag 14 april 2013. Het beeld dat "onvolmaakt" lijkt omdat het een arm en been mist, is gemaakt door Ineke Ravensbergen, gedicht bij dit beeld werd geschreven en voorgedragen door Cobie Verheij - de Peuter.
Het beeld heeft 1 arm en1 been. Toch, als je naar het beeld kijkt, valt niet het onvolmaakte op, maar juist de schoonheid van haar uitstraling. Een mooi innerlijk zal de mens verwarmen. Een mooi innerlijk kan gebroken zielen helen.Ook een onvolmaakt beeld is geschapen naar het beeld van God en uiteindelijk zal ook dit onvolmaakte beeld, volmaakt worden.