Jou
te zien,
zo in elkaar
gedoken


Jou
te zien,
zo stil
en zo gebroken


Je houdt
je schuil
in stil
gehuil


verstopt
in je
cocon


met spinsels
die je zelf
verzon


breek open!
ontrafel
het geheim


keer terug
om weer
te `zijn´


die je was
en blijven
zult


in geloof
en in geduld


wordt je leven
opnieuw vervuld.

© Cobie Verheij - de Peuter
uit: "Schijnbaar mens"