mij nog dragen,
schoorvoetend
naar een nieuw doel.
Grote blaren
die mij plagen,
doorzetten
zonder gevoel.
Ik ben ontheemd
en tel de dagen,
angst en hoop
schieten voorbij
Hart zo leeg, maar
vol met vragen;
Waarom ik,
waarom niet jij?
In je mooie
paradijsje,
hypotheek
mooi voor elkaar
Met zo nu en
dan een reisje,
niet geheel
zonder gevaar.
Vouw maar braaf je
handen samen,
bid voor mij...
de vluchteling.
Gooi je munten
in het zakje
Afgekocht...
zonder beding.
Wend je blik af
van de waarheid,
ommekeer
leugen verruild.
Doe je beide
ogen open,
zie mijn hart
dat om jou huilt.