Boom... zo oud,
verweerd in het bos.
Ben ik zo mooi als jij,
mijn voeten in het mos,
haarlokken stralend goud,
verweerde kleur van 't hout
Zo jong, maar toch zo oud.....
Sterk is de stam
die weer en wind doorstaat,
een paddenstoel
teert op wat ik achterlaat
en buigt haar hoofd
voor mij, de sterveling.
Er is geen einde...
alleen een nieuw begin.